Żywotnik Zachodni

Inna jego nazwa to tuja. Żywotnik zachodni jest niewymagający i odporny na mróz. Toleruje miejskie zanieczyszczenia. Ma miękkie łuski.

Gleba: przeciętna; toleruje szeroki odczyn (pH 5,5-7,2), ale najbardziej lubi ziemię lekko zasadową Żywotnik zachodni jest mało wybredny co gleby. Można go sadzić nawet w słabszej ziemi. Podlewanie: umiarkowane Żywotnik zachodnie korzenią się płytko, zwłaszcza odmiany karłowe i młode. Dlatego w czasie suszy narażone są wysychanie. Korzystnie jest je ściółkować, np. korą lub szyszkami. W czasie suszy zaś trzeba podlewać.

Stanowisko: słońce, półcień W słońcu tuje zachodnie są bardziej gęste. Na stanowiska półcieniste lepiej odmiany wybierać odmiany w kolorze zielonym. Odmiany w kolorze złocistożółtym potrzebują więcej słońca. Żywotnik zachodni (tuja zachodnia) dobrze toleruje miejskie zanieczyszczenia, np. spaliny i pył. Lubi wilgoć w powietrzu. Dlatego dobrze rośnie, gdy niedaleko jest staw, oczko wodne albo często podlewany trawnik. Przeznaczenie: żywopłoty cięte i niecięte, pojedyncze egzemplarze (również przycinane w figury, np. kule) oraz grupy, szpalery, skalniaki, dekoracja grobów (tylko karłowe odmiany) Wytrzymałość na mróz: bardzo dobra Żywotnik zachodni, jeśli po zimie jest uszkodzony, to raczej nie wynik niskiej temperatury lecz braku wody. Ma bowiem płytkie korzenie, a zimą też pobiera wodę. Na wysychanie szczególnie są narażone tuje młode. Przed wysychaniem chroni ściółkowanie ziemi, np. korą.

UWAGA! ROŚLINA NIE PODLEGA ZWROTOWI.